Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Στη γέφυρα

Στη γέφυρα, 15 Γενάρη του 91, μια μέρα πριν την έναρξη του πολέμου στον Κόλπο. Όλος ο στόλος έξω. Στο Αιγαίο να λυσσομανάει ο αέρας. Γράφω στο ημερολόγιο πλοίου, πορεία Βορράς 40, άνεμος Β-ΒΔ, ένταση 9 Μποφώρ. Ο ΔΜΑ2 μας στέλνει για άσκηση στο Κάβο Ντ' Ορο. Πάνω κάτω συνέχεια. Η θάλασσα να βγάζει φίδια, έτσι λέγαμε τα τεράστια κύματα που κάλυπταν το μεσόστεγο και δεν σε άφηναν να ξεμυτίσεις από τ' αριστερό για το υπόφραγμα. Η πλώρη του αντιτορπιλικού να σηκώνεται στον αέρα κι έπειτα να σκάει στο κύμα κι η θάλασσα να καλύπτει τη γέφυρα. Και μετά πάλι έξω. Δύο θηρία μαζί μας, ο Πάνθηρας και το Γεράκι. Αριστερά ο Θεμιστοκλής. Δεξιά ο Κανάρης. Κανείς δεν κοιμάται απόψε, οι βάρδιες δεν αλλάζουν, κανείς δεν τολμά να βγει έξω, θα τον πάρει η θάλασσα. Τελειώνω την εξαωρία μου, 2 το βράδυ, δεν μπορώ να φύγω, μένω με τους άλλους σηματωρούς στη γέφυρα, ο αγγελιοφόρος ξερνάει συνέχεια, το ίδιο κι ο πηδαλιούχος.
Ο Α/Φ στο αβάκιο, τι προσπαθεί να κάνει με τέτοιο καιρό; Ποιούς σχηματισμούς; Ο κυβερνήτης βγαίνει από το δωμάτιο εν πλω, είναι ανήσυχος αλλά δεν θέλει να το δείχνει. Πέφτει επάνω μου, όλοι είμαστε ζαλισμένοι. Αναφορά, έχουμε βάλει νερά, η τηλεόραση στη τραπεζαρία πληρώματος έσπασε, έχουμε ζημιές. Η λαμαρίνα τρίζει. Από τον ασύρματο ακούγεται ο Θεμιστοκλής. Σπάσανε τα συρματόσχοινα κι έπεσε το ελικόπτερο στη θάλασσα. Αναστάτωση παντού. Ευτυχώς, δεν υπήρχαν άντρες μέσα. Ο ΔΜΑ2 δίνει νέες εντολές. Άλλο σχηματισμό, πάλι προς τα κάτω και μετά πετρέλευση. Απίθανα πράγματα. Ο κυβερνήτης μας κοιτάζει, φωνάζει τον ύπαρχο στη γέφυρα. Οι αναφορές πληθαίνουν. Ο δεύτερος από το αριστερό αναφέρει βλάβη στο καζάνι. Έπειτα όλα γίνονται γρήγορα. Ο κυβερνήτης παίρνει τον ΔΜΑ2. 'Εχω ζημιές, έχω βάλει νερά, ζητώ άδεια να αποδεσμευτώ από την άσκηση". Ο ΔΜΑ2 επιμένει, κάτι ψιθυρίζει για το εκπαιδευτικό όφελος της άσκησης."Εκτιμώ ότι το εκπαιδευτικό όφελος της άσκησης είναι μικρότερο από τη ζωή 240 ανδρών. Αποδεσμεύομαι και πλέω στον όρμο Καρύστου". Ο ασύρματος κλείνει. Τη βάψαμε. Ο κυβερνήτης αλλάζει πορεία, πλέουμε πλέον προς τη Κάρυστο, να περάσει αυτή η νύχτα. Αύριο ποιός ξέρει πού θα μας στείλουν. Αναφορά από τον υπόλογο. Χάσαμε δυο βόμβες βυθού. Τα κύματα μας χτυπούν συνέχεια, το στομάχι χάλια, στο μυαλό μια διαρκής ζαλάδα. Στους διαδρόμους πρέπει να προσέχεις πού πατάς, παντού εμετοί και ναύτες διαλυμένοι. Στο ΚΠΜ τα ίδια, μόνο η ντέκα φωτίζει τα χλωμά πρόσωπα. Σιγά σιγά καλμάρει. Ρίχνουμε άγκυρα στον όρμο Καρύστου. Μια τέτοια νύχτα, πέντε χρόνια μετά, σαν σήμερα, τρία παιδιά έπεφταν στα Ίμια. Εκεί που εμείς κυνηγήσαμε το BERK, ένα τούρκικο αντιτορπιλικό, δυό μήνες μετά τ' αποψινό.

Για τα τρία παιδιά στα Ίμια...

5 σχόλια:

Κωστής Γκορτζής είπε...

Τη θυμάμαι καλά εκείνη την άσκηση...
Πάντως, σαν τα fletcher και τα Adams (που ήταν fletcher σε ...μεγέθυνση) δεν ματαβγήκαν άλλα καράβια να ταξιδεύουν έτσι στον καιρό.

άνεμος είπε...

My captain, μου έκανε τρομερή εντύπωση το αξιόπλοο αυτού του καραβιού ηλικίας 50 χρόνων. Ευτυχώς, ένα μήνα πριν παροπλιστεί είχα ήδη απολυθεί και δεν είδα τη τύχη του...

Κωστής Γκορτζής είπε...

Έτσι είναι. Εγώ παρόπλισα τον Κανάρη και πόναγε η ψυχή μου από τη διαδικασία. Ούτε στο ...νεκροτομείο να 'μουνα. Κι ας μην ήταν Fletcher! :-) Μετά παρέλαβα τον Θεμιστοκλή (το Adams) και το απολαύσαμε κι εγώ και το τσούρμο μου (μόνιμοι και στρατευμένοι) που μού 'λαχε να είναι αστέρια όλοι τους (έστω κι αν ένας Σηματωρός επέμενε να σηκώνει στον σημαιοστολισμό αντί την κίτρινη με τον δικέφαλο την κόκκινη της Αλαβανίας :-))))))))

άνεμος είπε...

Αυτά τα Adams ήταν το 68 ναυπηγημένα ή πιο παλιά;Πάντως δεν τα κρατήσαμε πολύ, έτσι δεν είναι;
Μη μου θυμίζεται my captain τον σημαιοστολισμό! Αύγουστος του '90 με παλιόκαιρο είμαστε το Δεκαπενταύγουστο στη Τήνο. Έχει λυθεί η ΠΑΚ κι έχει πέσει ο ύπαρχος στη θάλασσα για να τη μαζέψει! Τέλος πάντων, σε μας επιβαίνει ο ΔΑ(δεν γράφω ονόματα αλλά καταλαβαίνετε ποιός ήταν). Επιμένει μ' αυτόν τον αέρα να σηκώσουμε σημαιοστολισμό. Σαν στρατεύσιμος κελευστής σηματωρός παρεμβαίνω, περισσότερο για την ασφάλεια των ναυτών μας, και του επισημαίνω ότι θα κοπεί το συρματόσχοινο, είναι αδύνατον σε μισή ώρα που ζητάει να σηκωθεί σημαιοστολισμός και γιρλάντα. Με απαξιώνει και μας λέει σε μισή ώρα ότι θέλει να δει σηκωμένο τον σημαιοστολισμό. Κάναμε υπεράνθρωπες προσπάθειες-ακόμη και οι μόνιμοι βοήθησαν, σηματωροί και ηλεκτρολόγοι-κρεμασμένοι στον ιστό και στη τσιμινιέρα κι ο σημαιοστολισμός σηκώθηκε στην ώρα του. Καμάρωνε ο ΔΑ και με κοίταζε με νόημα...Μετά από ένα τέταρτο ο μισός σημαιοστολισμός κόπηκε από τον αέρα και μας έμεινε η χαρά...

Κωστής Γκορτζής είπε...

To 1960-61, πολύ καλοτάξιδα και 'ισχυρά' μεν, ενεργοβόρα και 'ανθρωποβόρα' δε (360 νοματαίοι), γι αυτό (συν το μεγάλο κόστος συντήρησης και η ανάγκη αναβάθμισης των συστημάτων Α/Α βλημάτων) οδήγησε στον γρήγορο παροπλισμό τους.
Από τέτοιους ΔΑ χορτάσαμε...