Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Στη γέφυρα

Στη γέφυρα, 15 Γενάρη του 91, μια μέρα πριν την έναρξη του πολέμου στον Κόλπο. Όλος ο στόλος έξω. Στο Αιγαίο να λυσσομανάει ο αέρας. Γράφω στο ημερολόγιο πλοίου, πορεία Βορράς 40, άνεμος Β-ΒΔ, ένταση 9 Μποφώρ. Ο ΔΜΑ2 μας στέλνει για άσκηση στο Κάβο Ντ' Ορο. Πάνω κάτω συνέχεια. Η θάλασσα να βγάζει φίδια, έτσι λέγαμε τα τεράστια κύματα που κάλυπταν το μεσόστεγο και δεν σε άφηναν να ξεμυτίσεις από τ' αριστερό για το υπόφραγμα. Η πλώρη του αντιτορπιλικού να σηκώνεται στον αέρα κι έπειτα να σκάει στο κύμα κι η θάλασσα να καλύπτει τη γέφυρα. Και μετά πάλι έξω. Δύο θηρία μαζί μας, ο Πάνθηρας και το Γεράκι. Αριστερά ο Θεμιστοκλής. Δεξιά ο Κανάρης. Κανείς δεν κοιμάται απόψε, οι βάρδιες δεν αλλάζουν, κανείς δεν τολμά να βγει έξω, θα τον πάρει η θάλασσα. Τελειώνω την εξαωρία μου, 2 το βράδυ, δεν μπορώ να φύγω, μένω με τους άλλους σηματωρούς στη γέφυρα, ο αγγελιοφόρος ξερνάει συνέχεια, το ίδιο κι ο πηδαλιούχος.
Ο Α/Φ στο αβάκιο, τι προσπαθεί να κάνει με τέτοιο καιρό; Ποιούς σχηματισμούς; Ο κυβερνήτης βγαίνει από το δωμάτιο εν πλω, είναι ανήσυχος αλλά δεν θέλει να το δείχνει. Πέφτει επάνω μου, όλοι είμαστε ζαλισμένοι. Αναφορά, έχουμε βάλει νερά, η τηλεόραση στη τραπεζαρία πληρώματος έσπασε, έχουμε ζημιές. Η λαμαρίνα τρίζει. Από τον ασύρματο ακούγεται ο Θεμιστοκλής. Σπάσανε τα συρματόσχοινα κι έπεσε το ελικόπτερο στη θάλασσα. Αναστάτωση παντού. Ευτυχώς, δεν υπήρχαν άντρες μέσα. Ο ΔΜΑ2 δίνει νέες εντολές. Άλλο σχηματισμό, πάλι προς τα κάτω και μετά πετρέλευση. Απίθανα πράγματα. Ο κυβερνήτης μας κοιτάζει, φωνάζει τον ύπαρχο στη γέφυρα. Οι αναφορές πληθαίνουν. Ο δεύτερος από το αριστερό αναφέρει βλάβη στο καζάνι. Έπειτα όλα γίνονται γρήγορα. Ο κυβερνήτης παίρνει τον ΔΜΑ2. 'Εχω ζημιές, έχω βάλει νερά, ζητώ άδεια να αποδεσμευτώ από την άσκηση". Ο ΔΜΑ2 επιμένει, κάτι ψιθυρίζει για το εκπαιδευτικό όφελος της άσκησης."Εκτιμώ ότι το εκπαιδευτικό όφελος της άσκησης είναι μικρότερο από τη ζωή 240 ανδρών. Αποδεσμεύομαι και πλέω στον όρμο Καρύστου". Ο ασύρματος κλείνει. Τη βάψαμε. Ο κυβερνήτης αλλάζει πορεία, πλέουμε πλέον προς τη Κάρυστο, να περάσει αυτή η νύχτα. Αύριο ποιός ξέρει πού θα μας στείλουν. Αναφορά από τον υπόλογο. Χάσαμε δυο βόμβες βυθού. Τα κύματα μας χτυπούν συνέχεια, το στομάχι χάλια, στο μυαλό μια διαρκής ζαλάδα. Στους διαδρόμους πρέπει να προσέχεις πού πατάς, παντού εμετοί και ναύτες διαλυμένοι. Στο ΚΠΜ τα ίδια, μόνο η ντέκα φωτίζει τα χλωμά πρόσωπα. Σιγά σιγά καλμάρει. Ρίχνουμε άγκυρα στον όρμο Καρύστου. Μια τέτοια νύχτα, πέντε χρόνια μετά, σαν σήμερα, τρία παιδιά έπεφταν στα Ίμια. Εκεί που εμείς κυνηγήσαμε το BERK, ένα τούρκικο αντιτορπιλικό, δυό μήνες μετά τ' αποψινό.

Για τα τρία παιδιά στα Ίμια...

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

END THE CONFLICT

Ενα πολύ ωραίο βιντεάκι που πραγματικά ταιριάζει...

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

GAZA











Χθες έλαβα τρία διαφορετικά μαίηλ με το ίδιο περιεχόμενο, τις ίδιες θλιβερές φωτογραφίες από τη περιοχή της Γάζας. Δεν πρόκειται να γράψω τα γνωστά χιλιοειπωμένα πράγματα για την επιθετικότητα του Ισραήλ και τη τραγωδία των Παλαιστινίων. Άλλωστε, άλλοι, περισσότεροι κατατοπισμένοι, έχουν αναλύσει το δράμα αυτού του λαού.

Δημοσιεύω μερικές από αυτές τις φωτογραφίες σε αντιδιαστολή μ' ένα βιβλίο που διάβασα, συμπτωματικά, μόλις προχθές. Πρόκειται για το "Θα φωνάξω την αστυνομία" του Irwin Yalom, μια ιστορία απώθησης και ανάκτησης ενός τραυματικού γεγονότος ενός δεκαπεντάχρονου εβραίου στην Ουγγαρία του 1943.








Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Μετά τον Δεκέμβρη

Εχει περάσει ένας μήνας περίπου κι ακόμα ψάχνουμε να βρούμε τι ήταν αυτό το ξέσπασμα του Δεκέμβρη. Δεν ξέρω αν έχει τόση σημασία αυτό, όσο το γεγονός ότι βλέπουμε μια καινούργια φάση αντάρτικου πόλης, χτυπήματα σε αυτό που αποτελεί τον εκτελεστικό βραχίονα ενός κατασταλτικού κράτους που αυτοαναιρείται από τις παλινωδίες και τις αποτυχίες του και στο τέλος - όταν πια τα έχει χάσει- κάνει και μαζικές συλλήψεις. Στο τέλος τους αφήνει όλους ελεύθερους, δεν έχει στοιχεία, δεν έχει να τους καταλογίσει τίποτα πέρα από το ότι τολμούν και αυθαδιάζουν στον εκπρόσωπο της εξουσίας.

Βέβαια, το άσχημο είναι όταν βλέπεις αυτούς που πέσανε θύματα της εξάρθρωσης της τρομοκρατίας, αυτούς που μας έκαναν να φανταζόμασταν επαναστάτες με βαθύτατη κατανόηση της επαναστατικής τους οντότητας και τακτικής και φιλοσοφίας και εκείνο το καλοκαίρι του 2002 αντικρύζαμε κάτι άλλο από αυτό που φανταζόμασταν.

Ελπίζουμε αυτή τη φορά να δούμε κάτι πιο αναβαθμισμένο, αν ποτέ οι Κλουζώ καταφέρουν να προσθέσουν άλλη μια επιτυχία στο παλμαρέ τους.