Εχει περάσει ένας μήνας περίπου κι ακόμα ψάχνουμε να βρούμε τι ήταν αυτό το ξέσπασμα του Δεκέμβρη. Δεν ξέρω αν έχει τόση σημασία αυτό, όσο το γεγονός ότι βλέπουμε μια καινούργια φάση αντάρτικου πόλης, χτυπήματα σε αυτό που αποτελεί τον εκτελεστικό βραχίονα ενός κατασταλτικού κράτους που αυτοαναιρείται από τις παλινωδίες και τις αποτυχίες του και στο τέλος - όταν πια τα έχει χάσει- κάνει και μαζικές συλλήψεις. Στο τέλος τους αφήνει όλους ελεύθερους, δεν έχει στοιχεία, δεν έχει να τους καταλογίσει τίποτα πέρα από το ότι τολμούν και αυθαδιάζουν στον εκπρόσωπο της εξουσίας.
Βέβαια, το άσχημο είναι όταν βλέπεις αυτούς που πέσανε θύματα της εξάρθρωσης της τρομοκρατίας, αυτούς που μας έκαναν να φανταζόμασταν επαναστάτες με βαθύτατη κατανόηση της επαναστατικής τους οντότητας και τακτικής και φιλοσοφίας και εκείνο το καλοκαίρι του 2002 αντικρύζαμε κάτι άλλο από αυτό που φανταζόμασταν.
Ελπίζουμε αυτή τη φορά να δούμε κάτι πιο αναβαθμισμένο, αν ποτέ οι Κλουζώ καταφέρουν να προσθέσουν άλλη μια επιτυχία στο παλμαρέ τους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου