ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ

Είναι κάτι μεσόκοποι καπεταναίοι Εγγλέζοι,

που φάγανε τα νιάτα τους στις γέφυρες απάνω,

σε βάρδιες εξαντλητικές, κοιτώντας τα φανάρια,

σε θεωρίες παράξενες για στίγματα, για μήκη,

που όλη στο νου τους κλείσανε τη ναυτική επιστήμη.

Μα θες από την κούραση ή απ' το πολύ που επίναν

επέσαν έξω, το μεγάλο δίπλωμα τους πήραν,

στη "Μαύρη Λίστα" γράφτηκαν κι ένα χαρτί τους δώσαν,

ένα χαρτί που δίνουνε μονάχα στους λοστρόμους.

Και τότε αυτοί, από κούραση κι από πικρία γιομάτοι,

στις πολιτείες τους μείνανε και δεν εξαναφύγαν.

Ξέρω κάτι μεσόκοπους Εγγλέζους καπετάνιους,

αλκολικούς, με τις χρυσές που σχίστηκαν στολές τους,

που όλη τη μέρα μες στα μπαρ γυρίζουνε και πίνουν,

τσίκλα μασάν, αισχρολογούν, φωνάζουν, φτύνουν χάμω,

μα σαν βραδιάσει κι αρχινάν να φεύγουν τα καράβια,

κάνοντας μέσα στα νερά του λιμανιού μπρος πίσω,

βγαίνουν αυτοί και κρίνουνε με πείσμα τις μανούβρες.

Πολλές φορές μαλώνουνε, παίζουν γροθιές και βγάζουν

κάτι μαχαίρια ναυτικά του Σέφιλντ σκουριασμένα.

Χτυπιούνται και πεθαίνουνε πάνω σε μπάλες κάμποτ

ή σε τσουβάλια απ' το Penang μπαχαρικά γιομάτα.

Νίκος Καββαδίας, Μαραμπού 1933

Πότε πεθαίνουν οι ναυτικοί; Όταν βγαίνουν στη στεριά;

Και πότε πεθαίνουν οι άλλοι;

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Εβλεπα στη ΝΕΤ τον υπουργό Ανάπτυξης κι αναλογιζόμουνα σαν άνθρωπος της αγοράς που είμαι, γιατί δεν βλέπουν το ορατόν δια γυμνού οφθαλμού; Πόσο εξυπνότεροι είμαστε εμείς ή πόσο ηλιθιότεροι; Τον άκουγα να μιλά για το ΤΕΜΠΜΕ, ότι όλα βαίνουν καλώς κι έχουν αυξηθεί οι επιχορηγούμενες επιχειρήσεις κι οι τράπεζες έχουν αυξήσει τον ρυθμό χορήγησης δανείων. Κι η αγορά έξω στενάζει, δεν υπάρχει ρευστό, οι ακάλυπτες επιταγές και οι απλήρωτες συναλλαγματικές σημειώνουν ρεκόρ κάθε μήνα, το ίδιο και οι επιταγές αντικατάστασης. (στην οικονομία με το ύψος των ακάλυπτων επιταγών μετράμε το δείκτη οικονομικής ασφυξίας μιας χώρας, δεν νοιώθετε μια δυσφορία τον τελευταίο καιρό, ένα πρόβλημα στην αναπνοή; η αγορά που βαριανασαίνει είναι)

Από την άλλη για να επιχορηγηθούν οι επιχειρήσεις θα πρέπει να έχουν 3 κερδοφόρες χρήσεις. Γιατί 3 κι όχι 2 ή 5; Ποιός το καθορίζει αυτό; Εάν έχω 2 κερδοφόρες χρήσεις και μια ζημιογόνο, δεν είμαι καλή επιχείρηση; Και τέλος πάντων, σε ποιούς κατευθύνονται τα χρήματα; Στις επιχειρήσεις που τα έχουν ανάγκη ή σε επιχειρήσεις που δεν τα χρειάζονται; Αντί να μας λένε ότι έχουν επιχορηγηθεί τόσες χιλιάδες επιχειρήσεις γιατί δεν μας λένε από αυτές που επιχορηγήθηκαν ποιές είχαν δείκτες άμεσης ρευστότητας , κυκλοφοριακής ταχύτητας , σχέσης ιδίων/ξένα ικανοποιητικούς και ποιές όχι; Μήπως επιχορηγήθηκαν επιχειρήσεις που δεν είχαν ανάγκη επιχορήγησης και τα χρήματα της επιχορήγησης επέστρεψαν στην ίδια τη τράπεζα σε κάποιο λογαριασμό υψηλού επιτοκίου, καθώς οι επιχειρηματίες δεν τα είχαν ανάγκη αλλά τα είχαν ανάγκη οι τράπεζες για να βελτιώσουν τους δείκτες τους και λόγω Βασιλείας 2; Ρωτάμε εμείς οι αφελείς, που τριγυρνάμε στην αγορά σχεδόν 20 χρόνια τώρα κι απάντηση δεν παίρνουμε...

Η οικοδομή δεν δουλεύει και μαζί μ' αυτήν και 60 επαγγέλματα γύρω απ' αυτήν, που σημαίνει ότι δεν δουλεύει ο πλακάς, ο καλουπατζής, ο ηλεκτρολόγος, ο υδραυλικός κλπ κλπ. Που σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ψωνίζουν στην αγορά, άρα δεν δουλεύει ο μπακάλης, ο χασάπης, ο μανάβης κλπ κλπ. Δηλαδή δεν πέφτει χρήμα στην αγορά, δεν υπάρχει κατανάλωση.

Τη σκυτάλη πήρε το εμπόριο αυτοκινήτων και ακολουθούν οι ασφαλιστικές εταιρείες. Κι έπεται συνέχεια.

Κι έπειτα ρωτάει ο κόσμος τί θα γίνει με τη κρίση. Το α' τρίμηνο του 2009 το λιανεμπόριο δεν δούλεψε. Επομένως δεν υπάρχουν παραγγελίες. Επομένως οι χονδρέμποροι το β' τρίμηνο δεν θα δουλέψουν κι αυτοί. Άρα δεν θα παραγγείλουν κι αυτοί από τη παραγωγή. Επομένως, το γ' τρίμηνο τα εργοστάσια αλλά και οι εισαγωγείς δεν θα δουλέψουν. Από την άλλη το spread του ελληνικού ομολόγου έφτασε στις 300 μονάδες βάσης, σήμερα 17/02/09, ενώ πριν 10 ημέρες ήταν στις 220 μ.β.

Σας είπε κανείς ότι είναι πολύ πιθανόν να ξανακούσουμε το ρηθέν υπό Χαριλάου Τρικούπη, εκατόν τόσα χρόνια πριν;